Συστήματα γραφής

Η εβραϊκή, ως ζωντανή ομιλουμένη γλώσσα, άρχισε να φθίνει και σταδιακά έπαψε να χρησιμοποιείται γύρω στον 3ο με 4ο αιώνα Κ.Ε., ενώ η γραπτή μορφή της διατηρήθηκε χάριν της θρησκευτικής της χρήσης. Στην εβραϊκή γλώσσα, κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της, έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα συστήματα γραφής και μέσω αυτών αντανακλάται η ιδιαίτερη και πλούσια πολιτιστική και ιστορική εξέλιξή των εβραϊκών - εβραϊστί (‘ivrit) ή (όπως αναφέρεται στη Βίβλο) yĕhûdît «ιουδαϊστί».

Το παλαιότερο αλφάβητο της εβραϊκής γλώσσας ονομάζεται παλαιο-εβραϊκό και παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με το αρχαίο φοινικικό αλφάβητο. Χρησιμοποιούνταν στα βασίλεια του Ισραήλ (10ος - 8ος αιώνας ΠΚΕ) και του Ιούδα (10ος - 6ος αιώνας ΠΚΕ). Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, οι εβραίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο το αραμαϊκό αλφάβητο στη γραφή. Η παραλλαγή του αραμαϊκού αλφαβήτου, που αποκαλείται «τετράγωνη», αποτελεί το επίσημο αλφάβητο της εβραϊκής μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, η τετράγωνη γραφή χρησιμοποιείται για την καταγραφή άλλων εβραϊκών γλωσσών της διασποράς, όπως τα Γίντις και τα Λαντίνο.