Ιστορικα στοιχεία
Στο Ιουδαϊκό ημερολόγιο ο μήνας άρχιζε με τη νέα σελήνη και διαρκούσε 29 ή 30 ημέρες.
Ονόματα μηνών
Αρχικά δεν χρησιμοποιούνταν ονόματα για τους μήνες (Γένεση 7:11). Μέχρι τη βαβυλώνια αιχμαλωσία χρησιμοποιούσαν τα χανανιτικά ονόματα και προς τα τέλη της βασιλείας χρησιμοποιούσαν αριθμούς (1ος, 2ος...).
Κατά την ελληνιστική περίοδο άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα μακεδονικά ονόματα (Δύστρος, Ξανθικός). Την εποχή του Ιησού καθιερώθηκαν τα ρωμαϊκά ονόματα, από τα οποία προέρχονται τα σημερινά ονόματα του ελληνικού ημερολογίου.
Οι μήνες και η διάρκειά τους - Η Σημασία του Εμβόλιμου Μήνα
Ένας εβραϊκός μήνας αρχίζει πάντα με τη νέα σελήνη. Σύμφωνα με την τροχιά της σελήνης, ένας μήνας μπορεί να αποτελείται από 29 ή 30 ημέρες.
Το ημερολόγιο περιλαμβάνει 12 μήνες, όμως στα δίσεκτα έτη προστίθεται ένας επιπλέον μήνας, με αποτέλεσμα το έτος να έχει συνολικά 13 μήνες. Ο επιπλέον αυτός μήνας είναι ένας δεύτερος Adar και προστίθεται για να διατηρείται η ευθυγράμμιση των θρησκευτικών εορτών με τις εποχές. Έτσι, εξασφαλίζεται ότι το Πάσχα θα πέφτει πάντα την άνοιξη.
